هوش مصنوعی: ای کسی که دل و دین را در اختیار فتنه قرار می‌دهی، این چه سبکی از رفتار و کردار است که تو به نمایش می‌گذاری؟

هوش مصنوعی: ماه با زیبایی و سادگی تو به مقام و جلال می‌رسد و با یک لبخند تو، دو ستاره درخشان را هدیه می‌گیری.

هوش مصنوعی: اگر تو به ما می‌نوشانی، دل و جان ما را می‌خواهی، بهتر است که به ما شراب بدهی، چون این مستان (مست‌ها) این را می‌طلبند.

هوش مصنوعی: نمی‌توانیم آنقدر که می‌خواهم به تو محبت کنم، چون تو در عوض چقدر بی‌پروا و با ناز و عشوه رفتار می‌کنی.

هوش مصنوعی: چرا اینقدر حرف می‌زنی، وقتی دندانت گاز می‌زند و به کسی که از دنیا رفته، خوار می‌کنی؟

هوش مصنوعی: لطافت چهره‌ات بر لب‌هایت اثر گذاشته و چون شربتی خوشمزه و شیرین به دیگران می‌چشاندی.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که زیبایی و ارزش تو مانند لعل (سنگ قیمتی) در خون خسرو (شاه بزرگ) به دام افتاده و گویی همانند این شربت رنگین و دلربا است که به دیگران می‌دهی. به طور کلی، به زیبایی و دلربایی خاص کسی اشاره دارد که در عین حال نماد قدرت و عظمت را نیز در خود دارد.