امیرخسرو دهلویشمارهٔ ۱۸۲۳
ای مه، بدین چابک‌روی، از آسمان کیستی؟
وی گل، بدین نازک‌تنی، از بوستان کیستی؟
سیمین‌تری از باد تر، در لب ز شیرینی اثر
با قامتی چون نیشکر پسته‌دهان کیستی؟
بادام چشمت پرفتن، عناب لعلت پرشکن
با ما نمی‌گویی سخن، بسته‌دهان کیستی؟
ترکی، ولی یغما نه‌ای، می‌بینمت تنها نه‌ای
باری از آن ما نه‌ای، آخر از آن کیستی؟
نی سر به پیمان می‌بری، نی هیچ فرمان می‌بری
ره می‌روی، جان می‌بری، سرو روان کیستی؟
از غمزه بی‌باک تو شد جان مردم خاک تو
ای من سگ فتراک تو، مطلق عنان کیستی؟
می‌نالد از غم چون چرس خسرو، نگویی یک نفس
کای مرغ نالان در قفس! از گلستان کیستی؟
شمارهٔ ۱۸۲۲: ای قامت چون شاخ گل، از برگ گل خندان تریشمارهٔ ۱۸۲۴: زینسان که از هر موی خود زنجیر صد دل می کنی
اطلاعات
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای مه، بدین چابک‌روی، از آسمان کیستی؟
وی گل، بدین نازک‌تنی، از بوستان کیستی؟
هوش مصنوعی: ای ماه، با این سرعتی که داری، از کجا در آسمان ظهور کرده‌ای؟ و ای گل، با این لطافتی که داری، از کدام باغ آمده‌ای؟
سیمین‌تری از باد تر، در لب ز شیرینی اثر
با قامتی چون نیشکر پسته‌دهان کیستی؟
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر درباره‌ی فردی صحبت می‌کند که زیبایش او را از هرچیزی لطیف‌تر و دلپذیرتر به نظر می‌آورد. او به زیبایی لب‌ها و قامتی شگفت‌انگیز همچون نیشکر اشاره می‌کند که به خاطر طعم شیرینی و خوش‌مزگی‌اش مورد توجه قرار می‌گیرد. به طور کلی، توصیف زیبایی و جذابیت این شخص به گونه‌ای است که او را در مقایسه با دیگران خاص و متمایز می‌کند.
بادام چشمت پرفتن، عناب لعلت پرشکن
با ما نمی‌گویی سخن، بسته‌دهان کیستی؟
هوش مصنوعی: چشم‌های بادامی‌ات زیبا و فریبنده است و لبت مانند لعل، جذاب و دلربا. اما چرا تو با ما صحبت نمی‌کنی و خاموشی اختیار کرده‌ای؟
ترکی، ولی یغما نه‌ای، می‌بینمت تنها نه‌ای
باری از آن ما نه‌ای، آخر از آن کیستی؟
هوش مصنوعی: تو از آن جمع نیستی و تنها به نظر می‌رسی، اما از کجا می‌آیی و کیستی که این‌قدر بی‌نظیری؟
نی سر به پیمان می‌بری، نی هیچ فرمان می‌بری
ره می‌روی، جان می‌بری، سرو روان کیستی؟
هوش مصنوعی: تو پیمانی را به دوش نمی‌کشی و هیچ دستوری را هم به دنبال نمی‌آوری. فقط در مسیر خودت پیش می‌روی و زندگی را با خود به همراه داری. تو کیستی که این‌گونه آزاد و رها حرکت می‌کنی؟
از غمزه بی‌باک تو شد جان مردم خاک تو
ای من سگ فتراک تو، مطلق عنان کیستی؟
هوش مصنوعی: از زیبایی و جذبه تو، جان مردم به شدت تحت تأثیر قرار گرفته است. من به اندازه یک سگ وفادار به تو هستم، پس تو چه کسی هستی که چنین تسلطی بر دل‌ها داری؟
می‌نالد از غم چون چرس خسرو، نگویی یک نفس
کای مرغ نالان در قفس! از گلستان کیستی؟
هوش مصنوعی: از غم خود به مانند چرس خسرو ناله می‌کند و گویی حتی یک نفس هم نمی‌تواند آرام بگیرد. ای پرنده غمگین در قفس، از کجا آمده‌ای؟
آهنگ ها
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
"(ابوعطا) (۱۴:۵۳ - ۱۸:۰۶) نوازندگان: عبدالوهاب شهیدی (بربط عود) خواننده آواز: عبدالوهاب شهیدی سراینده شعر آواز: امیرخسرو دهلوی (غزل) مطلع شعر آواز: ای مه بدین سیمین بری از آسمان کیستی"
(آلبوم یک شاخه گل » شمارهٔ ۳۶۹)
حاشیه ها
1396/01/19 19:04
کسرا
زیباست