هوش مصنوعی: ای تو با قامت خوش مانند شاخه‌های گل، از گلبرگ‌ها نیز شاداب‌تر و خندان‌تر هستی. نازکی‌ات چنان است که همچون لاله‌هاست، و زیبایی‌ات به قدری است که مانند درختان سرو در باغ تاثیرگذار و چشم‌نواز هستی.

هوش مصنوعی: وقتی بوی تو به دل رسید، گل خشک شد. آفتاب چهره‌ات باعث شد که گل با همه رطوبتش بی‌تاب شود.

هوش مصنوعی: ای خدا، آن کت (لباس) که بر تن دلبر است، چه زیبا و جذاب به نظر می‌رسد! هرچند آب حیات، که زندگی‌بخش است، تازگی و رطوبت دارد، اما این کت آن حس و لطافت را ندارد.

هوش مصنوعی: زمانی که بزرگ می‌شوی و به بلوغ می‌رسی، به آرامش و دلگرمی دیگران تبدیل می‌شوی، هرچند که علم و تجربه بیشتری کسب می‌کنی، اما باز هم در بعضی از مسائل از کودکان بی‌خبرتر خواهی بود.

هوش مصنوعی: تویی که به وعده‌ات وفا نکردی و گفتی نمی‌خواهم با کسی سخن بگویم، در حالی که خودت نسبت به زلف و عشق‌ات بدعهد و پیمان‌شکن‌تر هستی.

هوش مصنوعی: اگرچه یوسف به هفده دل قیمت کمی دارد، ولی من برای او جانم را می‌دهم. در واقع، او از هیچ چیز در دنیا برای من باارزش‌تر نیست.

هوش مصنوعی: فردی به دیگری می‌گوید که اگر خوبی و زیبایی تو این‌قدر غنی و فراوان است، پس چرا هر روز کمتر از قبل به آن توجه می‌کنی و نافرمانی می‌کنی؟ تو به خاطر داشتن این ویژگی‌ها باید بیشتر از آنها بهره‌برداری کنی و به آن‌ها ارج نگذاری.

هوش مصنوعی: اگر سلطانی هر زمان با تکیه بر سیاست و قدرت خود، در کارها لبه تیز تیغ را به کار برد، تو با تدبیر و زیرکی‌ات در سیاست به جایگاه والاتری دست پیدا خواهی کرد.

هوش مصنوعی: اگر خسرو به خاطر عشقش جان بدهد، تو چه رابطه‌ای با این موضوع داری، در حالی که به خاطر عشق عاشقان هر روز سرکش‌تر می‌شوی؟