هوش مصنوعی: ای آن که همه چیز را به زیبایی چون ماهی و با موهایی چون چتر پادشاهی در بر داری.

هوش مصنوعی: مردم برای زیبایی و جذابیت تو، غم و اندوه را از دل بیرون می‌رانند و سیاهی‌ها را فراموش می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر خط سیاهی را بر روی مشک ببینی، نشان‌دهنده‌ی این است که باید به خون خود شهادت بدهی.

هوش مصنوعی: ای زلف‌های پیچ‌انده‌ات که مانند تار و پود در آب جریان دارد، بر چهره‌ات جلوه‌گری می‌کند.

هوش مصنوعی: آخر چه اتفاقی می‌افتد اگر از من بخواهی که یک بوسه از لب‌هایت بگیرم؟

هوش مصنوعی: از خسرو خسته، روی خود را برگردان؛ چون تمام وجودش مانند ماه است.