هوش مصنوعی: از محبت و رحمت، تو که به خدمتگزار خود توجهی نداری، ای کافر، هیچ رحمت و لطفی در تو نیست.

هوش مصنوعی: دل من را از من گرفتی و جالب‌تر این است که اگر من بگویم که بی‌دل شده‌ام، باور نمی‌کنی.

هوش مصنوعی: نگو به من نگاه نکن، بلکه به دیگران نگاه کن؛ زیرا در سرزمین خودت کسی مانند من پیدا نمی‌شود.

هوش مصنوعی: به آنچه که خودت انجام داده‌ای و به گذشته‌ات دقت کن، زیرا در این لحظه چیز دیگری بهتر از آنچه که در دست داری، وجود ندارد.

هوش مصنوعی: سر خود را کج نگذار، چون به خاطر کج‌روی‌هایت با ما کج برخورد نکن.

هوش مصنوعی: این بیت به مفهوم این است که به جای اینکه به درد و رنج من توجه کنی، بهتر است از آن اجتناب کنی. مانند آبی که حیات ندارد و نتواند چیزی را بخورد یا بخوابد، تو نیز نباید درگیر احساسات من شوی. تشبیه به خون دل و درد و رنج نشان‌دهنده عمق و تلخی احساسات است.

هوش مصنوعی: اگر قرار است فکری از ذهنت را کنار بگذاری، چرا باید بار سنگینی را بر دوش خودت بگذاری و آن را تحمل کنی؟

هوش مصنوعی: در داستان‌ها و حکایت‌های قدیمی، داستان عشق خسرو و شیرین بسیار مشهور است. اگر تو هم علاقمند به شنیدن این قصه هستی، حتماً باید از آن لذت ببری، ولی اگر ارزش و زیبایی این داستان را درک نمی‌کنی، ممکن است از شنیدن آن بهره‌ای نبرئی.