امیرخسرو دهلویشمارهٔ ۱۷۹۳
تو با آن رو بگو مه را، چه باشی؟
تو با آن رخ بگو شه را، چه باشی؟
ببین آیینه و خود را صفت کن
حدیث زهره و مه را چه باشی
دلا، زینسان چه می نالی در آن کوی؟
گدایان شبانگه را چه باشی
بمیر ای مرغ تشنه در بیابان
امید ابر ناگه را چه باشی
چه سویت، خسروا، دارد جدا گوش
به کویش ناله و وه را چه باشی
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
تو با آن رو بگو مه را، چه باشی؟
تو با آن رخ بگو شه را، چه باشی؟
هوش مصنوعی: با چهره زیبا و جذابت بگو که چه هویتی داری؟ با آن صورت دل‌انگیزت بگو که مقام و ارزش تو چه چیزی است؟
ببین آیینه و خود را صفت کن
حدیث زهره و مه را چه باشی
هوش مصنوعی: به خودت نگاه کن و ویژگی‌هایت را بشناس، زیرا که تو نیز می‌توانی مانند گل زیبا و ماه درخشان باشی.
دلا، زینسان چه می نالی در آن کوی؟
گدایان شبانگه را چه باشی
هوش مصنوعی: ای دل، چرا این‌گونه در آن مکان ناله می‌کنی؟ آیا شب‌ها برای گدایان چه خاصیتی دارد؟
بمیر ای مرغ تشنه در بیابان
امید ابر ناگه را چه باشی
هوش مصنوعی: ای مرغ تشنه، در بیابان امید به باران ناگه‌ای، چرا باید از مرگ بترسی؟
چه سویت، خسروا، دارد جدا گوش
به کویش ناله و وه را چه باشی
هوش مصنوعی: ای خسرو، چه چیزی را در نظر داری؟ گوش به ناله و آه کسانی که از دوری تو رنج می‌برند، بده. تو چه احساسی خواهی داشت؟