هوش مصنوعی: دل و جان کسی که در عشق تو خراب شده، حالتی ندارد که بتوانی تصور کنی. در حالی که تو زندگی شاد و خوشبختی را تجربه کرده‌ای، او غم و اندوه را چشیده است.

هوش مصنوعی: بازار خوشی و زندگی و مکان عقل، همه به ویرانی تبدیل شده‌اند. آنچه را که قبلاً آباد و flourishing می‌دانستی، اکنون تنها ویرانه‌ای بیش نیست.

هوش مصنوعی: سال‌هاست که آن روح لطیف در دام مصیبت‌ها گرفتار شده، در حالی که تو او را آزاد می‌پنداری.

هوش مصنوعی: ای حسود، حالا باید بگذاری که خانه و زندگی دل من خراب شود و باد به آن بوزد.

هوش مصنوعی: ای کسی که نصیحت می‌کنی، تو در کنار من نیستی تا غم و درد من را احساس کنی و درک کنی که چه بر من می‌گذرد.

هوش مصنوعی: ای پرنده عاشق، اگر می‌دانی که وفا در دشواری‌ها چه معنایی دارد، باید بدانی که شکارچی هم آرامش را در درد و رنج خویش تجربه کرده است.

هوش مصنوعی: ای خسرو، به باغ چه روی که دل تو دیگر جایی ندارد؟ کاش از همان ابتدا در گل و درختان شمشاد آن زیبایی را دیده بودی.