هوش مصنوعی: موهای تیره و زیبای تو مانند مشک است و قامت تو همانند سروهای بلند و راست است.

هوش مصنوعی: تو همچون نگین محبوب و ارزشمندی هستی و خط تو مانند نقشی است که بر روی آن نگین قرار دارد.

هوش مصنوعی: اگر موم در میان خاتم باشد، در خاتم جواهری از لعل و عطر عسل وجود دارد.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به زیبایی و جذابیت چهره محبوبش اشاره می‌کند و می‌گوید که زیبایی او فراتر از کلمات است. همچنین به شیرینی لب‌های او اشاره می‌کند و می‌گوید که تمام سخن و معانی در این لب‌های شیرین نهفته است.

هوش مصنوعی: هر لحظه، نگاه تو آنقدر زیبا و ناز است که مرا به کشتن می‌کشد.

هوش مصنوعی: به او گفتم که اگر گناهی در کار است، این است که من تسلیم تو و تحت فرمان تو هستم.

هوش مصنوعی: ما نمی‌توانیم با تدبیر و تدبیر کردن از لب تو قسمی بگیریم؛ فایده‌ای ندارد، چون سرنوشت ما این‌گونه نوشته شده است.

هوش مصنوعی: تو با چشمان فریبنده‌ات چه کار می‌کنی، چون خطر و رنج‌های روزگار همواره در کمین هستند.