هوش مصنوعی: عقل را در توصیف خود به بیراهه نبر و به آدم نادان امکانات بهشتی نده.

هوش مصنوعی: تو با زلفی که همچون نسیمی در صبحگاه به باد داده‌ای، جهان را دچار شوق و دیوانگی کرده‌ای، پس مگذار که این حالت از دست برود.

هوش مصنوعی: غم عاشقان را بشنو، اما با ناز و لطافت به سخنانشان پاسخ بده؛ گاهی جواب بده و گاهی سکوت کن.

هوش مصنوعی: چطور به تو راز لطیف و نهان خودم را بگویم؟ خودت بشنو و به سوی خودت نرو.

هوش مصنوعی: اگر بخواهیم دل ظالم را با انصاف سیراب کنیم، هیچگاه به او انصاف نده، به خدا قسم که نده.

هوش مصنوعی: تو با چهره زیبا و دلربایت من را در تنگنا قرار داده‌ای و من از درد و رنجی که به من می‌زنی، بی‌نهایت رنج می‌برم. شربت تلخی که از این حال به من می‌رسد، به خاطر توست و نمی‌توانم آن را قبول کنم.

هوش مصنوعی: اگر رقیب، خسرو بی‌تاب را به قتل برساند، در آن حال به او اجازه نده که حتی واژه «نه» را بگوید.