هوش مصنوعی: اگر ماه به زلف تو هر لحظه گره بخورد، زیبایی‌اش بیشتر خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر به زلف تو نگاه کنم، موهای تو به قدری در هم تنیده‌اند که گویی در هم بسته‌اند و نمی‌توانم از زیبایی آنها چشم بپوشم.

هوش مصنوعی: زمانی که تو لب به سخن می‌گشایی و از شیرینی زبانت می‌گویی، تلخی‌های درونت به تنگ می‌آید و احساسات ناخوشایند تحت تأثیر کلام شیرینت محو می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر از شدت درد و رنجی که از تو می‌کشم به آسمان شکایت کنم، آسمان به قدری در بسته است که به هیچ‌کس نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: چشمی که خوابش نمی‌برد، در حالی که دلش پر از غم و درد است، هیچ‌گاه آرام نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر سردی و بی‌احساسی من، اشک‌هایم بند نیاید، نباید تعجبی داشته باشی.

هوش مصنوعی: من بنده‌ای هستم که دل به عشق تو سپرده‌ام و هیچ‌گاه به عشق کسی دیگر نخواهم پیمود.