هوش مصنوعی: زیبایی تو مانند شمعی است که شب‌های عاشقان را روشن کرده و صبح را به ارمغان آورده است.

هوش مصنوعی: ماه در زلف تو گم شده و خود را جستجو می‌کند، چراغی که افروخته شده است.

هوش مصنوعی: لب تو مانند شکر شیرین است و بهای چشم تو فقط کمی توجه کرده است.

هوش مصنوعی: بدن من آرام نمی‌گیرد و فکر لب‌های تو مرا به شدت مشغول کرده است، همچون نیشکری که برشده و شیرین شده است.

هوش مصنوعی: عکس دندان تو باعث شده که اشک‌ها جادو شوند و به سمت دهان بیایند.

هوش مصنوعی: دل من که از عشق و غم تو پر از درد و خون است، همیشه در حال پخته شدن و تغییر است.

هوش مصنوعی: ناله‌ای که من کردم، بی‌خبر از حال تو بود، اما تو که گوش به این ناله‌ها دادی، حال من را بهتر از خودم می‌دانی.

هوش مصنوعی: یک شب تو را در خانه‌ات می‌بینم، مانند ماهی که در تنگی به دام افتاده است.

هوش مصنوعی: تو مانند آب حیات بر روی من هستی، و من به خاطر تو چشمانم را پر از اشک کرده‌ام.

هوش مصنوعی: خسرو در میان تو قرار گرفته و موهای خود را به دور تو پیچیده است، به طوری که خمیدگی موها به کمر تو رسیده است.