هوش مصنوعی: من به خاطر تو در دل و چشمم به عشق تو خانه‌ای ساخته‌ام، اما تو چرا خود را از من بیگانه کرده‌ای؟

هوش مصنوعی: چرا شانه به مو می‌خورد؟ ای کاش وزش باد بر بالای سر کسی بیفتد که به خاطر او این شانه ساخته شده است.

هوش مصنوعی: ما به خاطر زیبایی‌های نیکان، دل‌مان را ترک کرده‌ایم و مساجد را ویران کرده‌ایم و معابد بت‌ها را بنا کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: من چون بیدار شدم، متوجه شدم که تو در خانه‌ام هستی و در بیرون، سنگ ملامت بر من مانند سگی دیوانه پرتاب می‌شود.

هوش مصنوعی: مرغ دل من مانند آتش می‌سوزد و پرنده‌ای خوش خلق است. خداوند به لطف و قدرت او این دانه را فراهم کرده است.

هوش مصنوعی: دوستانی که با داستان‌پردازی خود، خیال و راحتی به من می‌بخشند، در واقع همه این خواب‌ها و داستان‌ها، فقط خیالی و دروغین هستند.

هوش مصنوعی: وقتی شبانه عاشق ناله می‌کند، مطرب مهارت دارد که ترانه‌های بسیاری برای خوشحالی و شادی بسازد.

هوش مصنوعی: مردم وقتی بی‌وفا هستند، مانند آهوانی هستند که آرامگاه خود را در ویرانه‌ها بنا کرده‌اند.

هوش مصنوعی: خسرو به خاطر زیبایی و ناز و عشوه‌ات، سرانجام به جایی رسید که اگرچه فردی عاقل و دانا بود، اما اسیر عشق و دلربایی تو شد.