هوش مصنوعی: ما در جمع خوش‌مشربی هستیم و در میانه زندگی، دین را به سادگی و بی‌توجهی رها کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: در فضایی که گل‌ها و نسیم خنک بازی می‌کنند، نرگس به آرامی خوابیده و سرو بلند و زیبا در آنجا ایستاده است.

هوش مصنوعی: خوبان و زیبارویان در حال نوشیدن باده هستند، و من کسی هستم که از هر جرعه ای که می‌نوشم، سرم را به زمین می‌گذارم.

هوش مصنوعی: من از حال ساقی و حالت خودم بی‌خبرم و در مجلس غرق شدم، همان‌طور که مست‌ها به جای شراب، خون می‌نوشند.

هوش مصنوعی: ای ساقی، زمانی که من به خاطر نوشیدن باده خمار و سرمست هستم، بیا و سنگ قبرم را بفرست تا من در باغ باده، بی‌خیال و راحت زندگی کنم.

هوش مصنوعی: همواره سرخی این می به خاطر خون است و به همین دلیل سبزه‌ای که کنار لب‌های بی‌خبر از دنیا قرار دارد، سر به بالا می‌آورد.

هوش مصنوعی: مویت نه در هم پیچیده و نه آشفته است. چشمانت نیز در حالتی بین خواب و بیداری قرار دارند؛ نه بسته‌اند و نه کاملاً باز هستند.

هوش مصنوعی: از زمانی که دیدم افرادی در حال خواب و بیداری هستند و حالت مستی دارند، فهمیدم که همه چیز به طور مستقیم به زیر و بم آن‌ها مرتبط است.

هوش مصنوعی: زمانی که سرانجام حقیقت آشکار شود، تو باید راه خسرو را بپیمایی. او که به روزگار خود نامراد و بی‌نصیب است، و تو نیز به‌نوعی باید خود را سرزنده و شوخ‌طبع نشان دهی.