هوش مصنوعی: هر شب افکار و آرزوهای خود را درباره آن موهای سیاه می‌گذرانم و این موضوع باعث می‌شود که از شدت ناراحتی و حسرت، آهی بلند بکشم که گویی آسمان را پر از دود کرده است.

هوش مصنوعی: اگر ادعای نیکی و خوبی کنی، گواهانی بر آن وجود دارد که همچون خورشید و ماه، درخشان و زیبا هستند.

هوش مصنوعی: من از شرم و خجالت نسبت به ماه، به خاطر گناهی که مرتکب شده‌ام، نمی‌توانم لب به سخن بگشایم.

هوش مصنوعی: کسی که زلف سیاه را به نامش می‌شناسی، بر اثر درد و رنج‌های بسیار، گردن‌اش به خون سوخته است.

هوش مصنوعی: دل من به عشق تو تسخیر شده است، ای شاه زیبا، با آرامش بر جایگاه خود نشسته و سلطنت کن.

هوش مصنوعی: خسرو مکانی را برای دیدار فراهم کرد و وقتی که چشمش به روشنی آن مکان افتاد، جایگاه را مشاهده کرد.