هوش مصنوعی: دلی دارم که مانند دامان گل از غم‌ها پاره پاره شده و سری بر درگاه محبوب گذارده‌ام که از درد و رنج دنیا خسته و کوشته شده‌ام.

هوش مصنوعی: از شدت دل‌زدگی و اشتیاق به او، سینه‌ام مانند دامن او پاره شده است.

هوش مصنوعی: شمع وفا پروانه را به دور خود می‌کشد و او را به سمت خود می‌کشاند، اما هنوز هم دور شمع و در دایره او می‌چرخد.

هوش مصنوعی: هیچ کس به زیبایی و جذابیت تو وجود ندارد، حتی اگر در آسمان‌ها به دنبال جمال دیگری بروند. تو همانند خورشید هستی که هیچ کس نمی‌تواند شبیه آن باشد.

هوش مصنوعی: عجب است اگر بعد از این مردم شاد و خوشحال شوند، در حالی که دل من به خاطر درد و غم ناراحت است.

هوش مصنوعی: اگر از معشوق خود دور باشی، هرگز جان خود را در برابر تلخی جدایی فدای او نخواهی کرد. زیرا بی وفایی و عدم پایبندی، مانند زهر است که انسان را به تنگ می‌آورد و تو را تریاک می‌کند و از اصل وفا دور می‌کند.