هوش مصنوعی: من از عدم دیدنت به شدت دچار مشکل شده‌ام، پس ای چشمان من، چه راهی وجود دارد که ما و دیدنت را دوباره تجربه کنیم؟

هوش مصنوعی: وقتی دلِ عاشق در کوچه ما به رقص و شادی مشغول است، به ما اجازه می‌دهد تا نگاهش کنیم و احساساتش را از دور ببینیم.

هوش مصنوعی: من به چشم رضا، او را که خونریز است می‌بینم و تو هم از دیدگاه خود به من نگاه می‌کنی و حال و روز من را از نظر بی‌رحمی‌ات می‌نگری.

هوش مصنوعی: من در حالتی سخت و ناامید هستم و در دل شب تاریک عاجزانه می‌فهمم که چه تفاوتی است بین نادیدن و دیدن تو.

هوش مصنوعی: خسرو آرزو داشت که غمی نبیند، اما چه می‌تواند بکند، چون دیدن تو باعث ناامیدی او شده است.