هوش مصنوعی: سخن به سران و قدرتمندان رسیده است که از آن‌ها بخواهد در پی آرامش و قرار کسانی باشند که در دل‌ها دلتنگ و بی‌قرارند.

هوش مصنوعی: چشم‌های جادویی تو من را به شدت تحت تأثیر قرار داده‌اند و از دوری تو به حدی ناراحتم که حتی اگر خنجری هم به من نزنی، باز هم خود را به مرگ نزدیک می‌بینم. به کسانی که خنجر می‌زنند بگو که من این احساس را دارم.

هوش مصنوعی: نگو که من در مسیرم با مشکلات و آشفتگی‌ها روبرو هستم. از بارش باران چه می‌ترسانی؟ بهتر است درباره دردها و سختی‌ها صحبت کنیم.

هوش مصنوعی: چه بگویم از اینکه این پاها را زیر پاهای غلامانت قرار دهم و به راه خود بروم، ای سلطان، نازش را بپذیر.

هوش مصنوعی: چرا هر لحظه می‌گویی که آتش عشق برای من بد است؟ در دل من، این عشق همانند آتش سوزان است که برای نادانان است، به آنها بگو.

هوش مصنوعی: دشمن با او بدرفتاری می‌کند، اما وقتی به او می‌گویم که تو رازدار من هستی، با این حال، صحبت‌هایی که باید برسانم، باید به دوستان بگویم.

هوش مصنوعی: ای باد، غم من را بشنو. اگر این کلبه‌ی نوح وجود دارد، تو هم درباره‌اش صحبت نکن و اگر بخواهی بگویی، مثل کسانی که شرمنده‌اند، بگو.

هوش مصنوعی: تو که از عشق و می سخن می‌گویی و مرا به ترک آن دعوت می‌کنی، من سال‌هاست که در غفلت و مستی به سر می‌برم، این صحبت‌ها را با کسانی که هوشیارند درمیان بگذار.

هوش مصنوعی: کسی که از خارها می‌ترسد، نمی‌تواند گلی بچیند؛ ای پادشاه، سر را باید به تیغ سپرد و همچون سوسن، باید از گل‌ها و زیبایی‌ها سخن گفت.