هوش مصنوعی: زمانی که با چهره‌ات آشنا شدم، احساسات من به سوی تو مانند چشمه‌ای روان شد.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه فکر تو و موهایت همیشه در ذهن من جا گرفته، گویی خودم نیز با موی تو در خیال تو هستم.

هوش مصنوعی: من عاشق چهره‌ات هستم، زیرا از شدت زیبایی‌ات نمی‌توانم به خوبی چهره‌ات را ببینم.

هوش مصنوعی: من در کجا باید بخوابم که صدای فریاد من باعث خواب‌آلودگی شب نمی‌شود و هیچ کس در کوچه تو به خواب نمی‌رود؟

هوش مصنوعی: خانه‌ام را با یاد تو پر کرده‌ام و بدون دیدن چهره‌ات، نمی‌دانم چطور زندگی کنم؛ اما با هر نفسی که می‌کشم، بوی تو به مشامم می‌رسد.

هوش مصنوعی: دست من توانی برای کشیدن این کمان ندارد، بنابراین به من نگو که آن را بکش.

هوش مصنوعی: من از شدت عشق و احساسات، سرم را به زانوهایت گذاشته‌ام و به دلایلی که دارم، می‌خواهم سر زانویت را ببوسم.

هوش مصنوعی: من، بنده‌ی شاه، از تمام وجودم برای تو درخواست می‌کنم که کمی کنار تو بنشینم.