هوش مصنوعی: بیا، ای چشمی که در جستجوی تو، دنیا را گم کرده‌ام.

هوش مصنوعی: عذاب و مصیبت ناشی از نگاه تو، دل را درگیر می‌کند و بدی و کینه‌توزی تو ابزار آزار دیگری است.

هوش مصنوعی: آیا کسی هست که در دل خود صدها آه داشته باشد و آن‌ها را در آغوش تصویر چهره‌ات بگیرد؟

هوش مصنوعی: احتیاط کن که حتی یک رشته از مویت از دست نرود، زیرا اگر چه دنیا به یک تار موی تو آویخته شده است، اما این موضوع بسیار مهم و حساس است.

هوش مصنوعی: چشمانم را با اشک پر کرده‌ام و با آن نماز می‌خوانم، مانند اینکه پاهای هر سگی را در کوی تو می‌بوسم.

هوش مصنوعی: اگر می‌توانی، به دل کسی بده که بی‌دل است و جانش را برای رسیدن به عشق تو فدای تو کند.

هوش مصنوعی: نیم عاشق مثل من از ترس مرگ نمی‌توانم به چهره زیبایت نگاه کنم و از آن لذت ببرم.

هوش مصنوعی: مانند زنبوری که دور گل می‌چرخد، من نیز بر سرت می‌چرخم و از عطر و بوی تو مست و بی‌خود می‌شوم.

هوش مصنوعی: خسرو از حیرت به حالتی بی‌هوا و بی‌حرکت درآمده است، و سکوت او در گفت‌وگو حس خاصی را ایجاد کرده است.