هوش مصنوعی: اگرچه از ظلم و ستم بی‌پایان تو به گریه بیفتم، اما همچنان اشک‌هایم را بر آستان تو می‌ریزم.

هوش مصنوعی: دل‌های زیادی به خاطر سنگدلی و بی‌رحمی تو شکسته شده‌اند، و این ناشی از گناه و تقصیر توست.

هوش مصنوعی: نفس من به کلی برچیده شد و نه به وصالت رسیدم، نه از خوشی بهره‌ای بردم، نه با خودم سالی بودم و نه با تو.

هوش مصنوعی: در دل شب که دلم به خاطر ظلمت تو پر از غم بود تا صبح، به خودم گفتم: ای کسی که در قلب من هستی، او هم به من پاسخ داد و گفت: جان تو.

هوش مصنوعی: برای ابروهای خود حالت عبوس و درهم نکن، زیرا با این کار قلب بسیاری از عاشقان را می‌شکنی. من از این جاذبه و زیبایی تو به شدت تحت تأثیر قرار گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: وقتی دهان تو بسته و تنگ است، از کجا می‌توانم روزی و بهره‌ام را به دست آورم، در حالی که شرایط سخت‌تر و تنگ‌تری دارم؟

هوش مصنوعی: گفتی که خسرو متعلق به من است، این چه خوشبختی است؟ به این معنی که من هستم که بر زبان تو می‌گذرم.