هوش مصنوعی: در حالتی شاداب و سرخوشی از خانه بیرون می‌روی، اما نباید خیلی نافرمان و سرکش شوی. چون نگاه بدی به تو نخواهد بود، در مکان‌های مهمان و در جمع‌ها تأمل کن و مراقب خودت باش.

هوش مصنوعی: اگر تو هم در میدان نبرد نباشی، و اگر مانند من صد بار کشته شوی، یا اول مرا بکش، یا دیگر در میدان حاضر نشو.

هوش مصنوعی: تاج و تخت پادشاهان نشانه‌ای از مقام و قدرت توست، بنابراین با ما راحت باش و مهربانی کن. از خودخواهی و بزرگ‌منشی پرهیز کن و بر روی کسانی که در سطح پایین‌تری هستند، خود را به زور نيار.

هوش مصنوعی: تو با ناز و خوشامد نگاه می‌کنی و می‌گویی که از نزدت نروم. با وجود اینکه مانند تیغی تند و خطرناک هستی، اما باز هم از من می‌خواهی که قربان تو شوم.

هوش مصنوعی: اگر دل مرا بگیری، انگار که نمی‌دانم چه طور این‌گونه یکباره جانم را هم از من می‌گیری. نادان مشو.

هوش مصنوعی: از شدت غم تو، شب‌ها نتوانستم بخوابم و در آن زمان به این نتیجه رسیدم که اگر باز هم خوابم ببرد، تو دیگر مانند گذشته نخواهی بود.

هوش مصنوعی: دوستان تبدیل به دشمن شده‌اند، ای دل، این هم دیگر روزی بود که تو از آن‌ها بودی پس به سمت آن‌ها نرو.

هوش مصنوعی: دلِ کسی که در تقدیرش ویرانی باشد، از سخنان نیکوکاران بهره‌ای نمی‌برد. آیا این دل تاب و تحمل دارد که اگر به او بگویند ویران مباش، به مشقت بیفتد و به خود بیاندیشد؟

هوش مصنوعی: ای خسرو، دیدی که در کار خودت حیران و سردرگم هستی؟ من بارها به تو گفته‌ام که این‌گونه نگران نباشی.