هوش مصنوعی: با وجود اینکه دل من پر از درد و رنج است، اما میوه کام دل من، شراب خوش و دلپذیر توست و نرگس پر از خواب و بی‌قرار تو، سرشار از شادی و نشاط شده است.

هوش مصنوعی: سرو بلند و نخل تر را گهگاهی به کنار خود می‌آورم، اما نمی‌دانم آرزوی بودن کنارت به کجا می‌رسد.

هوش مصنوعی: تو با نگاه فریبنده‌ات در دل ما می‌زنی و ما را می‌سوزانی. زمانی که تو به آهوان تیر می‌زنی، من از تو حسادت می‌کنم که چقدر خوش شانس هستی در شکار کردن. در واقع، من به خاطر تو از تو حسادت می‌کنم.

هوش مصنوعی: چشم من به خاکی دوخته شده که در راه تو افتاده است. ای بت زیبا، بیا و ببین که چگونه چشمم در انتظار تو، بر آن خاک می‌افتد.

هوش مصنوعی: وقتی که با کسی مثل تو در ارتباط می‌شوم، دیگر دوستی و وفا برایم معنایی ندارد، حتی اگر تمام وجودم را به کار تو اختصاص دهم.

هوش مصنوعی: به خاطر تو از دل زخمی‌ام شرابی از محبت درست کردم، اما چشمان بی‌رحم تو هیچ رحمی به من نکردند.

هوش مصنوعی: غمی که یاد تو را به همراه دارد، در دلم جا گرفته و امیدوارم هیچ‌گاه به دلی دیگر راه نیابد.

هوش مصنوعی: بی تو که هنوز زنده هستم، روی خود را به من نشان بده تا ننگ جان خسرو (خود) از بین برود.