هوش مصنوعی: محبوب من دارای روحی ستمگر و دلخراش است، و کسی که عاشق اوست، چشمی سرکش و کافر دارد و جان و دلش به قدرت او تسخیر شده است.

هوش مصنوعی: در دل نازک‌نارنجی یک تصویر زیبا پنهان شده و به راحتی جانم را می‌رباید. من صدها بار به خاطر قد بلند و زیبایی‌اش قربانی شده‌ام.

هوش مصنوعی: دل، که در زیر آن کلاهی پنهان شده، جا دارد. اگر از جان من بپرسی که کجاست، به تو می‌گویم که در انتهای یکی از پای‌های او قرار دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به مفهوم این است که من و تو از یکدیگر تاثیر می‌پذیریم؛ تو مانند یک تیغ و من مثل گردنی هستم که تحت تاثیر آن قرار دارم. این به ما می‌گوید که هر یک از ما بر دیگری اثرگذار است. پس در نهایت، به این موضوع اشاره دارد که درک و نظر هر یک از ما درباره دیگری می‌تواند به نوعی بر روی تصمیم‌گیری‌ها و راه‌کارهای ما تاثیر بگذارد.

هوش مصنوعی: اگر تصمیم به کشتن من داشته باشد، خنجرش بر بدنم خواهد بود، تا زمانی که بمیرم بتوانم یک بار هم که شده، چهره زیبا و دلربای او را ببینم.

هوش مصنوعی: امروز در دل من از عشق سخن می‌گوید، و روزی که به وصال او برسم، آن عشق در کلام او جاری خواهد بود. من اکنون در اندوه وضعیت امروز خود هستم، در حالی که او هم در غم من در فردا به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: بدن به خاطر رنج‌هایی که دیده زنده مانده است و دل به خاطر دردهایش می‌سوزد، روح نیز در آتش عشق او سوخته و چنان به جان و بدن پیوند خورده‌اند که انگار هر دو در یک آتش می‌سوزند.

هوش مصنوعی: هر شب با چشمان اشک‌آلود به جایی می‌روم که او بود. حتی اگر اثری از او باقی نمانده باشد، اما باز هم می‌خواهم آن مکان را ببینم.

هوش مصنوعی: در چشمان من، آن خاکی که زیر پا بود، گاهی به سرمه تبدیل شد و گاهی به دارویی برای چشم من آمد. ای خسرو، من به پای او افتادم.