هوش مصنوعی: ای عزیز، از دوری خود حال و روز مرا بشنو؛ غم فراق تو مانند غم گل از پرنده‌ای است که در چمن زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: هر کسی از آن موی زیبا شکایتی دارد، اما آن نرمی و زیبایی را به همین سادگی نباید از خود دور کرد، پس به خوبی به حرف‌ها و سخنان دیگران گوش کن.

هوش مصنوعی: همه عطرهای خوب از عطر تو تقلید می‌کنند، و این را بدان که آن دزد، همان دزدی است که از مشک کیمیا بهره می‌برد.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه کارهای نیک زیادی برای بیچارگان انجام شده، به حرف‌های بدگویان گوش نده، بلکه به سخنان من که انتقادآمیز است توجه کن.

هوش مصنوعی: از نسیم محبت تو دل‌های بسیاری را شکافتی و این خود باعث شد که گلی دیگر سر برآورد. ای غنچه‌ای با لب‌های بسته، این را بشنو!

هوش مصنوعی: تو روح من هستی و من به دور از تو دارم می‌میرم، ای عزیز جداشده، آخرین غم تن خود را بشنو.

هوش مصنوعی: می باده‌ی لعل تو به قدری زیبا و دل‌انگیز است که مانند توبه‌ی خسرو شکسته و تحولی عظیم به وجود می‌آورد. حالا از کسی که به این توبه پشت کرده و فریب مستی را تجربه کرده، بشنوید.