هوش مصنوعی: ای جان من، دل بیچاره‌ام به خاطر وفای تو به شدت آسیب دیده و در عذاب است، گویی که به بند قبای تو آویزان شده‌ام.

هوش مصنوعی: هرگز نخواهم افتاد، جز اینکه در درگاه تو باشم. حتی اگر به خاک تبدیل شوم، باز هم زیر پای تو خواهم بود.

هوش مصنوعی: گفتی که به این حال و روز برای چه می‌میری. قسم به خدا که همه این رنج‌ها به خاطر توست.

هوش مصنوعی: ای کاش وجودی داشته باشد که از عشق تو نجاتم دهد و بتوانم شب را با آرامش و بدون ترس از مصیبت‌های تو سپری کنم.

هوش مصنوعی: من به خاطر زیبایی چهره‌ات جانم را به تیغ تو می‌سپارم، چرا که از این بیشتر، باید به بی‌رحمی تو احترام گذاشت.

هوش مصنوعی: دلم برای تو تنگ است، ولی تو به نظر می‌رسد که دیگر به من فکر نمی‌کنی. آیا به نظر تو کسی دیگری می‌تواند جایت را پر کند؟

هوش مصنوعی: هرچند که خسرو، پادشاه سخنرانان است، اما برای یک بوسه از تو هم گدا و بی‌نوا به حساب می‌آید.