گنجور

شمارهٔ ۱۶۳

بیا ساقی که ایام بهار است
سمن مست است و نرگس در خمار است
مرو مرطوب که ایام نشاط است
بده ساقی تو جامی کش بهار است
سواد بوستان از خط سبزه
چو روی نو خطان گلعذار است
بساط سبزه زان می گسترد باد
که شاه شاخ را هنگام بار است
به پای سرو بین کز لاله و گل
چو دست خوبرویان پر نگار است

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

بیا ساقی که ایام بهار است
سمن مست است و نرگس در خمار است
هوش مصنوعی: بیا ای ساقی، زمانی که بهار است و گل‌ها سرشار از شادابی‌اند. سمن (گلی خوشبو) در حال مستی است و نرگس در حال خواب و غفلت به سر می‌برد.
مرو مرطوب که ایام نشاط است
بده ساقی تو جامی کش بهار است
هوش مصنوعی: نرو در حالتی که گریانی، چون وقت خوشی است، به ساقی بگو که برایت جامی بیاورد؛ چرا که اکنون فصل بهار است.
سواد بوستان از خط سبزه
چو روی نو خطان گلعذار است
هوش مصنوعی: رنگ و زیبایی باغ به خاطر سبزه‌ای است که به عنوان یک پس‌زمینه زیبا، چهره گل‌ها را بیشتر نمایان می‌کند.
بساط سبزه زان می گسترد باد
که شاه شاخ را هنگام بار است
هوش مصنوعی: باد به خاطر بارش باران، زمینه سبزی را پخش می‌کند. این نشان می‌دهد که در زمان بارش، درختان و گیاهان به خوبی رشد می‌کنند.
به پای سرو بین کز لاله و گل
چو دست خوبرویان پر نگار است
هوش مصنوعی: در کنار سرو زیبایی، لاله و گل وجود دارند که مانند دستان زیبای معشوقان پر از نقش و نگارند.