هوش مصنوعی: دل از دشمن فراخوانده است و چطور می‌توان فریاد زد؟ بی‌صبر و گریانم از سرگردانی و بی‌خانمانی، چطور می‌توانم این درد را تحمل کنم؟

هوش مصنوعی: ای دوست، چرا به خاطر خراب شدن دل خود اینقدر غمگینی؟ وقتی که سرنوشت نیکان در دست ماست، چطور می‌توانیم آن را آباد کنیم؟

هوش مصنوعی: با وجود تلاش بسیار، نتوانستم از زیبایی‌های دلربای معشوقه‌ها دور بمانم. آیا می‌توان به دوستی که استاد ماست، بازگشت و مطیع او شد؟

هوش مصنوعی: گفتم: «دلم را آزاد کن»، او گفت: «من آن را در بازی به بند کشیده‌ام». با این وضعیت که برای این دل هزینه زیادی پرداخته‌ام، چگونه می‌توانم آن را آزاد کنم؟

هوش مصنوعی: دخترکی با نگاه‌های جذابش من را متعجب و خاموش کرده است. وقتی او به راحتی و با قاطعیت به سمت من می‌آید، چگونه می‌توانم فریاد بزنم یا اعتراضی کنم؟

هوش مصنوعی: تو گفتی که درباره جانم فکر کن، پس من چرا در حیرت مانده‌ام؟ وقتی که تو در نزدیکی هستی، چه نیازی به یاد تو وجود دارد؟

هوش مصنوعی: هجران و جدایی تو، مانند تیغی برنده و خطرناک است. تو که با پیمانی سست و ناپایدار، دل را به کسی می‌سپاری. چطور می‌توان دل را شاد کرد وقتی که اوضاع به این شکل است؟

هوش مصنوعی: من به خاطر تو خودم را به خطر می‌اندازم، اما تو بی‌رحمانه به دوستانت بی‌وفایی می‌کنی و به آن‌ها رنج می‌زنی. آیا واقعاً توانایی این کار را داری؟

هوش مصنوعی: خسرو از دلش پر از غم و درد بابت از دست دادن یارانش است، در حالی که در روزهای نامساعدی که همه چیز در حال ویرانی است، چگونه می‌تواند به وضعیت و حال روحی خود برسد و خانه‌اش را محکم کند؟