هوش مصنوعی: ای معشوق زیبا، نامه‌ای از وفا به دست من بده و از آن چهره دلربا و جذاب خودت هم یک نشانی به من بده.

هوش مصنوعی: بنفشه به خاطر زیبایی و جذبه موهای تو، خمیده و کمرنگ شده است، پس بهتر است که با عصای خود به او کمک کنیم.

هوش مصنوعی: خاک او به داروی چشم تبدیل شده است، ای نرگس، چشم‌هایت را بخر و داروی چشم را بگیر.

هوش مصنوعی: اگر می‌توانی، ای نسیم، یک سلام از من به او برسان.

هوش مصنوعی: پس بگو که از چشمان من نگاه فریبنده‌ای به وجود آمده است، انصاف را به من بده یا این وضعیت را بپذیر.

هوش مصنوعی: چهره‌ای همچون ماه را به دورنمای هفت آینه نشان بده و از آن لذت ببر.

هوش مصنوعی: به من بگو که به عنوان غلام خودت مرا بخر و از چشمان خودت هم به من ارزش بده.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که با تخیل و تصور خود می‌توانید چیزی را بفروشید یا نشان دهید، اما در عین حال نباید از حقیقت و واقعیت چشم‌پوشی کنید و فقط به تأیید و راضی بودن خود توجه کنید.

هوش مصنوعی: دل را از من ربوده‌ای و اکنون جانم را هم می‌خواهی، اگر می‌خواهی آن را بگیر، بیا و بستان.

هوش مصنوعی: زر را به چه چیزی می‌جوید، وقتی که چهره‌ام زرد است و از غم خود می‌توانم کیمیا بگیرم.

هوش مصنوعی: اگر نامه ما را نمی‌خوانی، حداقل داستانی از غم و اندوه ما را بگیر و به یاد داشته باش.

هوش مصنوعی: خسرو از شدت درد فراق و جدایی، درخواست کمک و یاری از خداوند را دارد.