هوش مصنوعی: از زلف تو، سرِ فتنه را به کمر بسته‌اند و از من، با یک تار مویت، تمامی جهان را به تسخیر درآورده‌اند.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر زلف تو آتشین شده است و جالب اینجاست که تو آن را به وسیله یک ریسمان مهار کردی.

هوش مصنوعی: از عشق موی تو، آهو خود را به زیبایی می‌آراید، حتی اگر چند نقطه از شکمش را هم ببندند.

هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت تو چنان قدرتی دارد که با آن می‌توان به دستیابی به ابدیت و جاودانگی موفق شد.

هوش مصنوعی: به دلیل ناتوانی و ضعف چشمانت، دنیا برایت نابود شده است و پزشک هم نمی‌تواند هیچ کمکی کند و تنها چاره‌اش این است که دکانش را ببندد.

هوش مصنوعی: تصویر چهره تو همچون محبوس کننده‌ای در دل من است، و نمی‌توانم همای را جز با استخوان‌های خود به قید و بند درآورم.

هوش مصنوعی: خسرو، دل بیچاره‌ای ندارد که مال تو باشد، هرچند ممکن است از بسته شدن این ارتباط هم گشوده شود.