هوش مصنوعی: ای باد صبا، لطفاً سلام من را به دلنواز برسان و از او بخواه که نیاز و خواسته‌ام را به معشوقه‌ای که دلش پر از شوخی و دلربایی است، برساند.

هوش مصنوعی: من از دنیا می‌روم و غم او را برطرف می‌کنم. وقتی که جانم را فدای او کنم، داستانش را روایت کن و رازهایم را به دوستانش بگو.

هوش مصنوعی: به دل خسته‌ام قصه‌ی جدایی را بگو تا پروانه‌ای که بر روی شمعی سوخته نشسته، متوجه درد و رنج من شود.

هوش مصنوعی: کجایی، ای کسی که دلت نگران و غمگین است؟ بیا و خبر خوشی را به من برسان که به دلم آرامش بخشد.

هوش مصنوعی: من در طول شب‌های طولانی، آنچه را که تجربه می‌کنم، به یاد محبوبم و زیبایی‌های او می‌اندیشم.

هوش مصنوعی: دل مرا بردی و می‌ترسم درد آن به تو برسد. دلم به زلف محبوب متصل است و می‌خواهم آن درد دوباره به تو برسد.

هوش مصنوعی: پیام این بیت به نوعی دعوت به شرکت در میهمانی یا مجلسی است که افراد شجاع و دلیر در آن حضور دارند. نرگس که نمادی از زیبایی است، در اینجا به عنوان کسی است که باید خبر از حضور افراد پاکدل و باوفا را به دیگران برساند. در واقع، از او خواسته شده که حریفان را به چالش بکشد و جمعی از مردان پاکباز را به دور هم دعوت کند. اینجا اشاره به جدیت و اهمیت این مراسم و حضور افراد با فضیلت است.

هوش مصنوعی: وقتی که نیم‌خورده‌ای از شراب را بر زمین می‌ریزی، این کار را به این نیت انجام می‌دهی که روح کسانی که تحت ستم جان داده‌اند، مورد احترام قرار گیرد.

هوش مصنوعی: از محبت و ناز تو نمی‌توانم به سادگی به کسی که دلشکسته است، کمکی کنم. بر این دل شکسته، نیازمند کمی مرهمی هستم.