گنجور

شمارهٔ ۱۵۸۹

خوش است میکده، ساقی، به روی همنفسان
ز جام ساقی دوشینه جرعه ای برسان
محقق است که خیاط غیب روز ازل
ندوخت خلعت رندی به قد بوالهوسان
به کنج میکده بنشین مدام و قانع باش
که خون خویش خوری به که می ز دست کسان
چراغ عیش برافروز از شراب که زود
شود ز دست تو رغبت چو روغن بلسان
کسی که گوهر ذاتیش بی خلل باشد
چه التفات نماید به اختیار خسان
نهفته دار قدح را درون خلوت خاص
رو مدار که افتند اندر او مگسان
بیار باده که ما را نماند چون خسرو
غمی ز شحنه و قاضی و بیمی از عسسان

اطلاعات

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

خوش است میکده، ساقی، به روی همنفسان
ز جام ساقی دوشینه جرعه ای برسان
هوش مصنوعی: میکده‌ی ما جایی دل‌چسب و دلنواز است، ساقی عزیز، لطفاً به دوستانم یک جرعه از جامی که دیشب نوشیدیم، برسان.
محقق است که خیاط غیب روز ازل
ندوخت خلعت رندی به قد بوالهوسان
هوش مصنوعی: به طور مسلم، خیاطی که در آغاز زمان وجود داشت، جامه‌ای که مخصوص بندگان آزاد و بی‌پروا است را به قد و قامت کسانی که به لذت‌جویی و هوسرانی می‌پردازند، ندوخته است.
به کنج میکده بنشین مدام و قانع باش
که خون خویش خوری به که می ز دست کسان
هوش مصنوعی: در گوشه‌ی میخانه بنشین و همیشه راضی باش، زیرا بهتر است که به دست دیگران آسیب نبینی و به خودت صدمه نزنی.
چراغ عیش برافروز از شراب که زود
شود ز دست تو رغبت چو روغن بلسان
هوش مصنوعی: شعله شادی را با نوشیدن شراب روشن کن، زیرا لذتی که به زبانت می‌دهد زود ناپدید می‌شود، مانند روغنی که به سرعت از دست می‌رود.
کسی که گوهر ذاتیش بی خلل باشد
چه التفات نماید به اختیار خسان
هوش مصنوعی: کسی که ذاتش خالص و بدون عیب باشد، هیچ توجهی به انتخاب‌های افراد پست نمی‌کند.
نهفته دار قدح را درون خلوت خاص
رو مدار که افتند اندر او مگسان
هوش مصنوعی: در تنهایی خود، باده را پنهان نگه‌دار و آن را به نمایش نذاری، زیرا باعث می‌شود حشرات به سمتش جذب شوند.
بیار باده که ما را نماند چون خسرو
غمی ز شحنه و قاضی و بیمی از عسسان
هوش مصنوعی: باده بیاور، چرا که ما دیگر غمی همچون خسرو نداریم و نه نگران شحنه و قاضی هستیم و نه از سربازان می‌ترسیم.