هوش مصنوعی: معشوقی که باعث درد و رنج من شده، دوباره به زندگی‌ام بازگشته است. من به شدت از رفتار او آسیب دیده‌ام و دل‌ناتوانم از این ماجرا زخم‌زده و پر از خون است.

هوش مصنوعی: هر بار که او را می‌بینم، اشتیاقم برای او بیشتر می‌شود و روزی در این اشتیاق، قطعاً جان من فدای او خواهد شد.

هوش مصنوعی: در آنجا به دنبالم بگرد که وقتی اسبش روزی از خاک برآید، نشانی از من پیدا خواهد شد.

هوش مصنوعی: ای زاهد، تو آنقدر که برای من دعا می‌کنی، بیا و نام مرا برای خدا از زبان خودم بلافاصله بگو.

هوش مصنوعی: باختن عشق تو برایم بسیار دردناک است، اما در واقع ارزشش را ندارد و هیچ چیز در مقابل آن نمی‌ارزد.

هوش مصنوعی: با دیگران بیگانه نباش، زیرا که وقتی با من آمیخته‌ای، جان تو از آنِ من است و رهایی تو در من نهفته است.

هوش مصنوعی: گفتی که داستان بوسه‌ات را می‌دانی، اما از من نپرس، چرا که این حرف‌ها در کلام من نمی‌گنجد.

هوش مصنوعی: وقتی از غم تو ناله می‌زنم، این غم به قدری عمیق است که حتی اگر زنجیرهای وجودم را بشکنند، درد و رنج من از بین نخواهد رفت.

هوش مصنوعی: ای خورشید آرزو، اینکه از خدایی مانند خسرو نورافشان شده‌ای، شرم تو از من نیامد و اشک‌های من به سرازیر شدن ادامه دارد.