هوش مصنوعی: ای چشم من، بیشتر از این به چهره ی محبوب نگاه نکن، اگر هم می‌خواهی نگاه کنی، بر آن معشوق بی‌رحم، نگاه نکن.

هوش مصنوعی: ای دل، طاقت ندارم که بشنوم با من چه می‌کنند، اما از آن پسر چیزی نگو.

هوش مصنوعی: او از پیش می‌رفت و من با اندوه سرم را به خاک گذاشته بودم و او را نمی‌دیدم. ای کاش از این وضعیت بدتر نشود.

هوش مصنوعی: ای باد، جانم در حال نرفتن است، پس لطفاً از زیر موهای پریشانم کم نکن و به آرامی بیار.

هوش مصنوعی: گفتم که دیگر نه می‌توانم بخوابم و نه چیزی بخورم چون در غم تو هستم. او جواب داد که تو در واقع عاشق نیستی، پس درباره خواب و غذا صحبت نکن.

هوش مصنوعی: ای رزمنده‌ی بزرگ، زیبایی تو ما را غمگین کرد. کاش کاری کنی که از اینجا عبور نکنی.

هوش مصنوعی: ای ماه نو، ما بندگانت هستیم و از حلقه بندگی به تو متصلیم، اما لطفا ما را از این بندگی دور نکن.

هوش مصنوعی: خسرو در مقابل تو به زمین افتاد و به خاک تبدیل شد. اگر بخواهی به او نگاه کن و اگر نمی‌خواهی، نیا!