هوش مصنوعی: ای دل، اگر می‌توانی از یاد کسانی که رفته‌اند، دوری کن؛ زیرا یادآوری روزهای جوانی دشواری‌هایی به همراه دارد. تو خود بهتر می‌دانی، پس این کار را نکن.

هوش مصنوعی: ای جان، قسم به خودت که حالا دیگر از تن جدا شده‌ای و جای تو در این دنیا تغییر کرده است. بنابراین، بی‌حرکت نمان، بل که حرکت کن.

هوش مصنوعی: ای لب و چشمانت زیبا، لطفاً از ناز و غمزۀ پنهانی خود دست بردار. تیغ تیز خود را به وضوح بزن و داغی که در دل پنهان کرده‌ای را نمایان کن.

هوش مصنوعی: چند بار به آرامی می‌روی، ولی خیلی مواظب باش که از خدا بترسی. دزدیده شدن علم و تجربه از سوی دیگران را جدی بگیر و به جوانی‌ات مغرور نشو.

هوش مصنوعی: هر چیزی که بخواهی می‌توانی بر سر کسانی که در سختی هستند بیاوری، اما اگر بتوانی، بهتر است این کار را نکنید.

هوش مصنوعی: زمانی که زیبایی خود را نشان می‌دهد، از خودت غافل نشو و مراقب باش؛ زیرا این زیبایی دائمی نیست و نباید بی‌پروایی کنی.

هوش مصنوعی: اگر عاشقان و دل‌باختگان پیش از این، به خاطر زیبایی‌ها و خوبی‌ها جان خود را از دست داده‌اند، اکنون کسانی که باقی مانده‌اند، به تو تعلق دارند. پس نگران دل‌نگرانی‌هایت نباش.

هوش مصنوعی: زن نازک‌دل، با ابروهایش بازی نکن و حال دلم را نرنجان.

هوش مصنوعی: زیبایی تو تمام جهان را تحت تاثیر قرار داده است. به جای اینکه به چیزهای بی‌ارزش توجه کنی، همانند پرنده‌ای از داستان سلیمان، تنها بر زیبایی‌های واقعی تمرکز کن و از حرف زدن‌های بی‌مورد پرهیز کن.