هوش مصنوعی: ترک کردن من را به قصد رفتن رها نکن، چرا که چشمان زیبا و مرگ‌آور تو نمی‌تواند در میان آشفته‌گی‌ها تاثیرگذار باشد.

هوش مصنوعی: از آن قلب سنگین که تیر نگاهت را پرتاب کردی، وقتی که هنوز جانم در این بدن وجود دارد، تیر را در کمان نگذاری.

هوش مصنوعی: اگر از آن لب‌های شیرین چیزی نداری، پس چرا من را به خیال خنداندن دربارۀ آن لب‌های شکری‌ات تحریک می‌کنی؟

هوش مصنوعی: در اینجا فردی با شتاب و بی‌تفکر به سوی مقصدی حرکت می‌کند و به او هشدار داده می‌شود که از انجام کارهای احمقانه خودداری کند. این عمل نه تنها برای خودش خطرناک است بلکه می‌تواند به دیگران نیز آسیب برساند. در واقع، او را به احتیاط دعوت می‌کند و می‌گوید که نباید چیزی که ارزشمند است (مانند جان یا احساسات دیگران) را در معرض خطر قرار دهد.

هوش مصنوعی: گوشه‌ای از چرخ روزگار به علت وجود تو، غم و اندوهش را رها کرده و به زیبایی تو مشغول است. این پنهان بودن را در خود نگه‌دار، چرا که این دورانی که در آن هستیم، همچون فلک در حال چرخش است و نباید به آن بی‌توجه بود.

هوش مصنوعی: چشمم پر از اشک و سوز و گداز است، مانند بارانی که به دلیل جدایی و وداع می‌بارد. پس در برخورد من با این احساسات، نرم و ملایم باش و به من سخت نگیرید.