هوش مصنوعی: به آن کلاه کج که بر سر بلند او نشسته نگاه کن و به لب‌هایش که مانند قند شیرین و رنگین شده، از شراب آغشته است توجه کن.

هوش مصنوعی: دل به زلف او آویزان شده و دلش در آن گرفتار است. ای باد صبا، حرف دلی او را نشنو و به جای آن، موهای او را به دقت ببین و بندهای عشقش را حس کن.

هوش مصنوعی: ای کسی که با موهایش بازی می‌کنی، آرام‌تر شانه‌اش را بزن. دل‌ها مانند ریسمانی در دست او در هم می‌پیچند.

هوش مصنوعی: ای چشم من، توجه کن که در انتظار آن چهره‌ی جان‌انگیز تو هستم، که در دل می‌سوزد و آتشی در سینه‌ام ایجاد کرده است.

هوش مصنوعی: ای رقیب، اگر می‌خواهی من را نابود کنی، ابتدا دل من را پاره کن و سپس داغ‌های زخم‌های ناشی از خیانت او را به من نشان بده.

هوش مصنوعی: دل من به عشق گرفتار شده است، حالا بخت من را ببین که چگونه به خاطر عشق، سرم را فدای او کرده‌ام و بخت خوب او را تماشا کن.

هوش مصنوعی: روزی، کسی سوار بر اسب از مقابل من گذشت و من آهی کشیدم. اکنون به یاد آن لحظه، نشان داغی بر ران اسب او را می‌بینم.

هوش مصنوعی: عزیز من، وقتی به کسی که در سختی و درماندگی است نگاه کنی، ناگهان گریه و آهی را از دل او خواهی دید که نشان از درد و طلب کمکش دارد.

هوش مصنوعی: توجه کن که پند و نصیحت خسرو دربارهٔ زیبایی و لذت‌های زندگی به تو می‌گوید. اگر به این نصیحت گوش ندهی، پیامدهای ناگواری مانند ویرانی و شکست در زندگی‌ات را تجربه خواهی کرد. حالا با دقت به این نصیحت نگاه کن و عبرت بگیر.