هوش مصنوعی: دیگر نتوانم بیشتر از این تحمل کنم، آرزوهایم از حد فراتر رفته‌اند. حالا که طعم جدایی را چشیده‌ام، نمی‌توانم بیشتر از این درد و فراق را تحمل کنم.

هوش مصنوعی: دل من برای دیدار تو بسیار تنگ و بی‌تاب است. ای دوست، جانم در یک لحظه مهمان توست؛ از در نران، چرا که بیشتر از این نمی‌توانم مانند بیگانگان دور از تو باشم.

هوش مصنوعی: اجازه بده که پای تو را ببوسم، زیرا از این دنیا و مشکلاتش خسته‌ام. تنها چیزی که برایم اهمیت دارد جان توست، چرا که دیگر چیزی در این جهان برایم اهمیت ندارد.

هوش مصنوعی: اگر کسی که مدتی است دلش شکسته را با یک نگاه دلربا شاد کنی، این کافی است و نیازی به هیچ درمان دیگری نیست. من دیگر از درد و رنج خود خسته‌ام.

هوش مصنوعی: ای ابر نیسانی، نکنید از خودتان زیاد سخن بگویید و خودتان را بزرگ جلوه دهید؛ زیرا من در نظر دارم که بیشتر از این بر اثر ایثاری که در راه شما انجام داده‌ام، به شما ارادت و محبت دارم.

هوش مصنوعی: آرام باش، ای بی وفا، لحظه‌ای در چشمان تو بمان، زیرا دیدن تو دیگر نمی‌تواند آرامم کند.

هوش مصنوعی: زمانی که خسرو از غم تو حمایت می‌کند، دیگر از درد و رنج تو بار سنگین‌تری بر دوش نکش. از این پس، بار غم را بیشتر از این بر سینه‌ام نگذار.