هوش مصنوعی: این جا تو را نمی‌بینم، هیچ نشانی از تو نیست. این که می‌بینم فقط چشمان من هستند و آن چیزی که به نظر می‌رسد، آسمان نیسانی نیست.

هوش مصنوعی: مردم برای خدمت تو آماده‌اند، نیرویی از دیوان و پریان در خدمت توست. این وضعیت خوب و مناسبی برای تو نیست، بلکه تو در این دنیا مانند سلیمان هستی.

هوش مصنوعی: تو داری می روی و مردم از هر سو به فریاد و ناله در آمده‌اند. ای نامهربان و کافر، آیا این رفتار تو با ایمان و مسلمانان سازگار است؟

هوش مصنوعی: هرجا که چرخ حوادث می‌چرخد و مشکلات پیش می‌آید، هر کدام از این غم‌ها که از آنها خبری نیست، به راحتی در هر لحظه سر می‌زند، اما ما چه کاره‌ایم و چه نقشی داریم در این اوضاع؟

هوش مصنوعی: من همیشه نگران بودم که ناگهان جانم را بگیرد، ولی اکنون می‌دانم که این خطر، تنها عذاب روحی است.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از این زیبایی‌ها به تو رسد، ای جان که زحمات زیادی کشیده‌ای، تحمل کن. خوشبختی و شادمانی می‌تواند زیاد باشد، اما اکنون زمان دشواری است.

هوش مصنوعی: شخصی در شهری، به خاطر خوی تندخو و بی‌پروا خود، دچار مشکلاتی شده است. او به دیگران هشدار می‌دهد که از نوشیدن شراب پرهیز کنند، زیرا در این حالت، رفتارها و اعمال ناشایستی در آنجا مشاهده می‌شود. در این میان، به خسرو اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که این بی‌خبری و نادانی از اوست.