هوش مصنوعی: ای آرزوهای کسانی که امیدوارند، ای تسکین‌دهنده درد دل کسانی که غم دارند.

هوش مصنوعی: ای دوست، تو از دشمنی چه کارهایی کردی که یاران نیز چنین رفتار کنند؟

هوش مصنوعی: وقتی که سایه زلف تو را دیدم، دیوانه شدم مثل کسانی که سایه دارند.

هوش مصنوعی: جسمم مانند موی نازک در زیر یک فرش غمگین پخش شده است.

هوش مصنوعی: من به خاطر تنهایی و غربت خود گریه می‌کنم، مانند ابری که در فصل بهار باران می‌بارد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم غم تو را به تفصیل بیان کنم، حتی در طول صد سال، نمی‌توانم از هزاران داستان غم‌انگیزی که دارم، یک روایت حقیقی را بگویم.

هوش مصنوعی: افرادی که تو برایشان دل می‌سوزانی، هرچقدر هم که زمان بگذرد، از دل فراموش نخواهند شد.

هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که با وجود تمام مشکلات و سختی‌ها، همچنان امیدوارانه منتظر فرصتی هستم. مانند افرادی که به آینده‌شان امید دارند و در انتظار تغییرات مثبت در زندگی‌شان هستند.

هوش مصنوعی: تا کی باید منتظر باشم که بارانی بر سر کشت خشک و بی‌برکت من ببارد، مانند آن که به سوی معشوقی می‌روم؟