هوش مصنوعی: هیچ کس مشابه تو نیست و نمی‌توان به راحتی از تو جدا شد یا به جای تو فرد دیگری را انتخاب کرد.

هوش مصنوعی: چقدر باید از بدی‌های تو رنج ببرم؟ دیگر نمی‌توانم تمام زندگی‌ام را با این درد سپری کنم.

هوش مصنوعی: از این به بعد، من و عشق که با نافرمانی و مقاومت همراه است، نمی‌توانیم تسلیم شویم و این وضعیت را ادامه دهیم.

هوش مصنوعی: دل پر از غم‌هاست و نمی‌داند چگونه با این درد کنار بیاید. او نه تنها نمی‌تواند این غم را تحمل کند، بلکه نمی‌تواند از خود پنهان کند و پرده‌ای که برای مخفی‌کردن احساساتش کشیده، پاره می‌شود.

هوش مصنوعی: دوستان عزیز نصیحت می‌کنند و می‌گویند، اما کسی نمی‌تواند آن را بشنود.

هوش مصنوعی: من که به دنبال ذلت و خواریم، چه راهی باید در پیش بگیرم؟ چون نمی‌توانم عزت و افتخار را با پول به دست آورم.

هوش مصنوعی: با یاری نکردن شانس و بخت، دست‌یابی به آرزوها ممکن نیست. بدون داشتن حمایت و پشتوانه، نمی‌توان به هدف‌ها رسید و پرواز کرد.

هوش مصنوعی: این جا ایوان مراد بسیار بلند و دست نیافتنی است، و کسی نمی‌تواند به آرزوی خود برسد.

هوش مصنوعی: این عشق مانند شربتی است که خسرو بدون از دست دادن خون جگر طعم آن را چشیده است و هیچ‌کس نمی‌تواند آن را بچشد.