هوش مصنوعی: مدت زیادی نمی‌توانیم با چهره‌ی ترش و عبوس دیگران کنار بیاییم و همه چیز را تحمل کنیم.

هوش مصنوعی: خونم حلال باد، آن کس که جفای تو را می‌بیند و اگر توان داشته باشد، می‌تواند از او انتقام بگیرد.

هوش مصنوعی: باد صبحگاهی، کباب نیم‌سوزم را به دستش بده تا به جای جرعه‌ای نوشیدن، از آن لذت ببرم.

هوش مصنوعی: کجا هستی، عابدی که از ما فاصله گرفته‌ای؟ نادرست است که تهیدستان را در پی خود بکشانی.

هوش مصنوعی: چنین که با ناز و اشاره‌ای دلربا از غم و اندوه رهایی یافتم، در پی‌اش می‌خواهم که فتنه‌ای از روم و ری به پا کنم.

هوش مصنوعی: تو هم شوق و اشتیاقی داری، اما فرق بزرگی هست بین سوختن از عشق و ملایم شدن در رفتار و خوی.

هوش مصنوعی: از تو در خانه و کاشانه‌ام نشانه‌ای از سوز و آتش وجود دارد که حکایت از محبت و عشق دارد.