هوش مصنوعی: در دل من به خاطر غم‌های تو، خون‌های زیادی ریخته شده است و من به مدت طولانی از صمیم قلب بابت این محبت تو شکرگزاری کرده‌ام.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم داستان وصال را بگویم، چون یک روز به خاطر بداقبالی‌ام ضربه‌های زیادی بر دلم زدم.

هوش مصنوعی: من می‌میرم اما درد خود را بیرون نمی‌گویم، چون دل کجاست که بتواند تلخی درد را با شیرینی آن بشناسد.

هوش مصنوعی: رفتار تو چنان زیباست که اگر تو به من آسیبی بزنی و من این آسیب را نپذیرم، به حقیقت ناپاک و نامرد به نظر می‌آیم.

هوش مصنوعی: اگر نتوانم به خاک کوی تو درآیم، چه فایده دارد؟ من که همه این سال‌ها را صرف پرورش جسمم کرده‌ام.

هوش مصنوعی: شبی که بتوانم دور کوچه‌ات بچرخم، به خاطر عشق، هزار بار دور خودم می‌چرخم.

هوش مصنوعی: وقتی به کوی تو برسم و در آنجا خاک شوم، هیچ نگرانی‌ای ندارم جز اینکه نسیم، مرا از کوی تو به جایی دیگر ببرد.

هوش مصنوعی: به خاطر ظلم و بی‌وفایی تو، دلم به شدت خون گریه کرد. اما خوشحالم که در زمان وفا و صداقت، رنگ چهره‌ام به سرخی تغییر کرد.