هوش مصنوعی: هر شب که او می‌رفت، من با حسرت و ناراحتی به دنبال او نگاه می‌کردم.

هوش مصنوعی: هر لحظه از اشک چشمم به دنبال او پیامبری را به راه می‌فرستم.

هوش مصنوعی: هر شب به خاطر دل‌تنگی و غم خود، اشک می‌ریختم و آن را به عنوان سرمه‌ای در چشم ماه می‌کشیدم.

هوش مصنوعی: چشمکی از معشوقه‌ام قلبم را هدف قرار می‌داد و من با دل‌شکستگی آه می‌کشیدم.

هوش مصنوعی: من تا روز روشن اشک ریختم و شب‌ها به دل‌تنگی ناله زدم.

هوش مصنوعی: در حالی که اشک می‌ریختم، گاهی هم به وضعیت خودم با خنده واکنش نشان می‌دادم.

هوش مصنوعی: در صبحی روشن و دل‌انگیز، خورشید درخشان و دلخواهی به آسمان آمد و من مشتاقانه منتظر ظهور آن بودم.

هوش مصنوعی: سرانجام موفق شدم به کسی برسم که مدت‌ها به دنبالش بودم و هر روز و هر ماه او را جستجو می‌کردم.

هوش مصنوعی: اگر زمان به عقب برمی‌گشت، دلم نمی‌خواست به کسی رحم کنم و همه جا را تاریک و غمگین می‌کردم.

هوش مصنوعی: هرچند که گناه ما بسیار زیاد شده است، ولی از لطف او به خاطر خطایمان عذرخواهی می‌کردم.

هوش مصنوعی: از این به بعد فرصتی برای توبه وجود ندارد، چون من پیشتر از این هم اگر اشتباهی کرده‌ام، در خودم حس remorse و پشیمانی ندارم.