هوش مصنوعی: ما در این شهر به خاطر تو زندگی می‌کنیم و عاشق زیبایی و قامت بلند تو هستیم.

هوش مصنوعی: اگر دهان مرده باشد، مانند پسته‌ای است که پوست آن کنده شده و هیچ مزه و محتوایی ندارد. و لب‌هایی که همانند قند کشته و خشک شده‌اند، نشان‌دهنده بی‌حالی و بی‌روحی هستند. من نیز در اینجا به آن حال و هوا اشاره می‌کنم.

هوش مصنوعی: تو ما را می‌کشی و به سوی خود می‌آوری، چون دیدی که در دام تو گرفتار شده‌ایم.

هوش مصنوعی: ای محبوب، به من سختی و بی‌رحمی نشان دادی، اما با این حال، دوستی تو برای من خوشایند بود، حتی اگر مثل آتش باشی.

هوش مصنوعی: ای دوستان، بروید و سفر کنید چون ما قادر به رفتن نیستیم، ما به شما وابسته‌ایم.

هوش مصنوعی: اگر تو پزشک من هستی، لطفاً به من سر بزن و اگر مانند گیاه خوشبو هستی، مرا عطرآگین کن.

هوش مصنوعی: می‌پرسی حال خسرو را، تا چه حد به تو نیازمند هستیم.