هوش مصنوعی: به چشم آدمی همچین چیزی نه پری است و نه فرشته، اینکه من چه هستم، خودم هم نمی‌دانم.

هوش مصنوعی: چشم‌هایم به تماشای تو دوخته شده بود و از شدت شگفتی حیرت‌زده بودم. تو رفتی و از دیدگانم دور شدی، اما من هنوز در تعجب و سردرگمی هستم.

هوش مصنوعی: تصور نکن که من از حمایت و محبت تو دست برمی‌دارم؛ حتی اگر از هر دو جهان نیز بگذرم، باز هم به تو وابسته‌ام.

هوش مصنوعی: عاشقانه به سوی تو می‌روم و چنان شجاع و مصمم هستم که حتی با وجود چالش‌ها و خطرات، از هدفم منحرف نخواهم شد.

هوش مصنوعی: اگر ای سوار، کمانت را به سمت من بکشی، سپر من از ترس تیرهایی که شلیک می‌شود، در برابر چشمانم برمی‌ود.

هوش مصنوعی: نگاه تیز و فریبنده تو، پرده‌ای را که دل من را پوشانده بود، پاره کرده است و حالا همه رازهای نهان من آشکار شده‌اند.

هوش مصنوعی: به صبر گفتم که مایه آرامشم باش یه لحظه، اما صبر پاسخ داد که من از دوری درمانی ندارم.

هوش مصنوعی: زیبایی و فریبندگی تو، ظلم و ستم رقیب، و درد جدایی به قدری است که من، بیچاره، نمی‌توانم در این وضعیت زندگی کنم.

هوش مصنوعی: زمانی که در کنار دوستانم خوش می‌گذرانیدم و از دیدن شراب و شادابی باغ لذت می‌بردم، بسیار شاداب و خوشحال بودم.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم آن همه دوستان و آشناها کجا رفتند؟ که هیچگاه خبری از آن‌ها به من نرسید.

هوش مصنوعی: اکنون دیگر از دولت عشق تو امیدی نیست که خیال دلآشفته‌ام آرام پیدا کند.