هوش مصنوعی: این بیت بیان می‌کند که حتی اگر دل‌هایمان متعدد و بیشمار باشد، تنها دلی که برای من اهمیت دارد و آن را می‌شناسم، دل آن دختر زیبا و فریبنده است که ویژگی‌های خاصی دارد. در حقیقت، توجه و عشق من به آن فرد خاص است و دیگر دل‌ها برایم اهمیتی ندارند.

هوش مصنوعی: من به خاطر بدشانسی‌ام، حتی اگر صدها مشکل از سوی یار به من برسد، هیچ یاری نیست که به او اعتماد کنم یا او را بشناسم.

هوش مصنوعی: من از بدی‌های تو خوشحال هستم، اما فریب وعده‌های بی‌وفایی‌ات را نخور. من خوب می‌دانم که تو فقط مرا فریب می‌دهی و نیکوکاران هم مانند تو هستند.

هوش مصنوعی: من به قدری در عشق تو غافلگیر شدم و مسیر خود را گم کردم که حالا نمی‌دانم باید از درگاه تو به کدام سمت بروم.

هوش مصنوعی: چهره زیبای تو به قدری distracting بوده که تمام آرزوهایم را از یاد بردم. حالا فقط به یاد سبزه و رفتن به باغ و جوانی فکر می‌کنم.

هوش مصنوعی: غیر از این که در خدمت تو باشم، از زمانه سوالی نمی‌کنم؛ چون خود را در زیر پای تو می‌بینم و آرزوی مرگ را دارم.

هوش مصنوعی: دل مرا بیاور، چرا که از تو بوی دل من می‌آید. من همچون سگ تو هستم و بوی خوبی را می‌شناسم.

هوش مصنوعی: اگرچه گریه خسرو نشانه‌ی ناتوانی و رسوایی است، اما من در حضور تو عزت و آبرو را می‌شناسم.