هوش مصنوعی: تو را در آغوش گرفته‌اند؛ بدن تو شبیه نقره است و زلف‌هایت همانند نسیم نرم و ملایم است.

هوش مصنوعی: موهای سیاهت را نریز، چرا که این نشانه زیبایی بر گوش توست و در این دنیا یتیم و بی‌سرپرست است.

هوش مصنوعی: دختر زیبا و با وقاری که داری، غافل از این هستی که ممکن است بدخواهان در کمین باشند.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر غمت به شدت ویران شده و از این یک غم، قلب صد نفر دیگر هم شکسته است.

هوش مصنوعی: به یاد خنده‌های مردم فریبنده‌ات، چشمان من پر از اشک و غم است.

هوش مصنوعی: کسی که در زمان فتنه و آشوب به زلف تو دل خوش می‌کند، شخصی زیرک و باهوش است.

هوش مصنوعی: بنده خسرو کتابی در مورد صبر مطالعه کرده‌ام که هر شب تنها همدم من در مجلس اندوه و غم است.