هوش مصنوعی: زبان من از زیبایی‌های تو ناتوان شده است، حالا چگونه می‌توانم کلامی بگویم؟ اگر نتوانم از آن دهان تو سخنی بگویم، چگونه می‌توانم حتی برای یک لحظه چیزی از آن بگویم؟

هوش مصنوعی: از موهای تو بوی عشق به مشام می‌رسد، اما من نمی‌دانم آن نسیم خوشبو از مشک کجا می‌توانم پیدا کنم؟

هوش مصنوعی: دل من از دیدن تو ناامید و دلخور است، پس به باغ چه زیانی ببرم؟ زیبایی گل و لطافت سمن را کجا می‌توانم پیدا کنم؟

هوش مصنوعی: علاج زندگی من تنها نگریستن به چهره توست. پس از این دو چیز، که یکی جان و دیگری تنم است، از کجا می‌توانم چیزی پیدا کنم؟

هوش مصنوعی: در این زمان که جدایی مرا به شدت آزار می‌دهد، ای موجودی که جانم به وجود تو وابسته است، چگونه می‌توانم جان خود را پیدا کنم؟

هوش مصنوعی: اگر از من جان بخواهی، با کمال میل به تو می‌دهم. اما نمی‌دانم چطور می‌توانم با این همه صحبت که از تو می‌شنوم، به این خواسته پاسخ دهم.

هوش مصنوعی: از دوری تو، غم من مانند کوهی است که هیچ راهی برای شکاف دادن آن ندارم؛ حالا این کوه‌کنی که بتواند این بار غم را بزداید، کجا می‌توانم پیدا کنم؟