هوش مصنوعی: اگر تو از من دور شوی، نمی‌توانم دوری‌ات را تحمل کنم و حتی اگر رو به من کنی، باز هم نمی‌توانم این را تاب بیاورم.

هوش مصنوعی: من با درد و رنج بسیاری از تو تغذیه می‌کنم و همینطور که مشغول کار خودم هستم، به دنبال بخت و اقبالم می‌گردم.

هوش مصنوعی: هرگز اجازه نده که به خاطر مشکلات یا ناامیدی‌ها، زیبایی‌های زندگی‌ات را نادیده بگیری، چرا که این زیبایی‌ها و نشانه‌ها به تو کمک می‌کنند تا در مسیر زندگی‌ات پیش بروی و از حال خوب خود لذت ببری.

هوش مصنوعی: اگرچه نتوانم از شدت گریه چهره‌ام را پاک کنم، اما با خاک پای تو دست به دعا برمی‌دارم و امیدوارم که مرا ببخشی.

هوش مصنوعی: من همواره در اندوه و غم شب‌ها به یاد خسرو بیچاره هستم و از این بی‌عدالتی ناراحت هستم که این همه عمرم را نمی‌توانم به حساب بیاورم.