هوش مصنوعی: به خاطر یک بار خراب شدن خواب شیرینم، به محبوبم بگویید که دلم از دستم رفت.

هوش مصنوعی: دل من به قدری غمگین و آزرده شده که دیگر نتوانسته آرام بگیرد و مدام در حال تلاش و تلاطم است. چشمانم نیز تاب این درد را نداشتند و نمی‌توانستم به حال خودم بیفتم تا بلکه در میان این ناراحتی و غم، لحظه‌ای آرامش پیدا کنم.

هوش مصنوعی: هزار شب می‌گذرد و من خواب به چشمانم راه نمی‌دهم. حالا چگونه چشمانم را ببندم، وقتی که از ابتدا هم نبسته‌ام؟

هوش مصنوعی: اگر صورت ماه تو را بنگرم، «پرستش بت چیست؟» وقتی که من همه وجودم را به عشق تو سپردم، چگونه می‌توانم به بت‌ها توجه کنم؟

هوش مصنوعی: به خشم نیامده و خشمگین نشو، چون نمی‌دانی در درون من چه کسی هستی. اگر آن گناه را ببخشی، من جوانی عاشق و سرمست هستم.

هوش مصنوعی: دوستی عزیز به من گفت که از دوری معشوقه‌ها باید توبه کنم، اما تو که خودت هم شوخی می‌کنی، فهمیدی که توبه‌ام را شکسته‌ام.

هوش مصنوعی: من هرچند سگ نیستم، اما به خاطر محبت و عشق به تو، همچون سگی که از کوی تو دفاع می‌کند، داغ عشق تو را بر دل دارم و برای تو می‌جنگم.

هوش مصنوعی: به من توصیه می‌کنند که مانند یک پادشاه بردبار باشم، چرا که با صبر می‌توان به رهایی و موفقیت رسید. اما باید بدانید که من به خوبی نمی‌توانم صبر کنم.